دو بال برای پرواز تا اوج 🎥

مهرداد باقری

اگر نظام جمهوری اسلامی را مانند پرنده‌ای در نظربگیریم که برای پرواز به دو بال نیاز دارد؛ این دو بال عبارت است از: نقش آفرینی نظامات رسمی کشور، نقش آفرینی نظامات مردمی.

ساختارهای رسمی از اول انقلاب وجود داشته و به ایفای نقش خود پرداخته‌اند؛ اما هروقت نیاز به این بوده که یک حرکت انقلابیِ رو به جلویی اتفاق بیفتد، این نقش آفرینی ساختارهای مردمی بوده که قدرت خود را نشان داده است. مثلاً در عرصه راه، بعد از انقلاب، حتی روستاهای بزرگ و شهرستان‌ها راه وجاده مناسبی نداشتند چه برسد به روستاهای کوچک. در این زمینه گرچه وزارت راه وجود داشته اما با حضور جهادی و نقش آفرینی مردم بوده که مسئله راه در کشور حل شده است. همینگونه است در خصوص نسبت بین وزارت آموزش پرورش و نهضت سوادآموزی در حل مسئله بی سوادی. نسبت بین بسیج و ساختارهای نظامی در حل مسئله جنگ؛ نسبت بین کمیته امداد و بهزیستی در حل مسئله فقر وامثال آن وغیره.
یکی از کارهای ابتدایی گروه‌های جهادی این است که بنشینند و متن حکمی که امام(ره) برای تشکیل این ساختارهای مردمی صادر کرده‌اند را بخوانند- به خصوص حکم کمیته امداد، جهادسازندگی ونهضت سوادآموزی. روی صحبت امام تماماً با مردم است و تاکید می‌کنند: مردم، جوانان، به پا خیزید، به میدان بیایید… و در هیچکدام دستگاه‌های رسمی را خطاب قرار نمی‌دهند.
بنابراین این دوبال جمهوری اسلامی همیشه وجود داشته است تا اینکه بعد از جنگ – که اوج موفقیت همکاری این دوبال بوده است – فضایی در عرصه مدیریتی کشور شکل می‌گیرد که به آرامی این نهادهای مردمی را کنار می‌زنند و مردم را خانه نشین می‌کنند؛ مردم نیز متعاقباً این نقش جدید را می‌پذیرند و عرصه را واگذاری می‌کنند.
اکنون، بیش از دو دهه است که رهبری انقلاب در تلاش برای احیای مجدد بالِ نقش آفرینی ساختارهای مردمی و غیررسمی هستند تا جمهوری اسلامی بتواند اوج بگیرد؛ بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی جدیدترین موضع رهبرحکیم انقلاب برای تقویت همان بال نظامات مردمی در ساخت جمهوری اسلامی است.